بتن های بامقاومت بالا وبتن های باعملکردبالا

بتن های بامقاومت بالا وبتن های باعملکردبالا

بتن های بامقاومت بالا وبتن های باعملکردبالا | بتن جسم مرکبی است

که ازاجزای مختلف سنگدانه،سیمان

وآب ساخته می شود.شایدکمترماده ساختمانی می توان یافت

که تااین حد تنوع داشته باشد.زیرانه تنهاباتغییردادن مقدارسیمان

،آب وسنگدانه ها،بلکه بامصرف سیمان های مختلف ومصالح

سنگی متفاوت می توان بتن هایی باخواص متفاوت متناسب

بانوع نیازتولیدکرد.امروزه بتن به عنوان یک ماده ساختمانی

مم درساخت انواع مختلف سازه هانظیرساختمان ها،پل ها،

تونل ها،سدها،اسکله ها،راه هاوسایرسازه های خاص

دیگرکاربرددارد.درساخت وسازهای معمولی،غالبا

تنهامعیارپذیرش بتن،مقاومت فشاری آن است.شایداین مسئله

ازآنجاناشی می شودکه بتنی بامقاومت فشاری رضایت بخش

،غالبادیگرویژگی هارادرحدمتوسط خواهدداشت.

ازاوایل قرن نوزدهم که برای نخستین بارسیمان پرتلندتولیدشد

تازمان حاضردرزمینه تکنولوژی تولید واجرای بتن پیشرفت های

چشمگیری حاصل شده است .تولیدبتن های ویژه واستفاده

عملی گسترده ازآن هارامی توان یکی ازاین دستاوردهادانست.

درمیان بتن های ویژه ،بتن بامقاومت بالاوبتن باعملکردبالا

دارای اهمیت بسیارزیادی می باشند.هرچنداستفاده ازبتن با

مقاومت بالادرسازه های بتن آرمه ازنیمه دوم قرن یستم شروع شد،

ولی رشدشتابان کاربردعملی آن به حدودسی وپنج سال پیش بازمی گردد.

تعریف بتن بامقاومت بالا:

واقعیت آن است که نمی توان تعریف مشخصی وثابتی

از”بتن بامقاومت بالا”ارائه کرد.مرزبین بتن معمولی NSC در

طول زمان وپهنه مکان همیشه درحال تغییراست.

دردهه 1950بتن بامقاومت فشاری حدود35mpa بتن

پرمقاومت درنظرگرفته می شد.دردهه1960درکشورهای پیشرفته

این رقم به 60mpa افزایش یافت وهم اکنون درکشورهای مختلف

دنیا حدپائینی مقاومت این نوع بتن بین 50تا70mpa تعریف می شود.

کمیته 441مشترک ASCE-ACI حدپایینی HSE  را70MPA تعیین کرده است.

درارتباط باحدبالایی مقاومت این نوع بتن هاازدیدگاه نظری

وتکنولوژی ساخت هیچ محدودیتی وجودندارد.امروزه با

استفاده ازفن آوری های نوین ودرفعالیت های پژوهشی آزمایشگاهی

بتن هایی بامقاومت فشاری نزدیک به300MPA نیزساخته شده است.

امروزه دربعضی کشورهای پیشرفته صنعتی دستورالعمل

واستانداردهایی برای طرح بتن های باعملکرد بالاتهیه شده

که طراحان ومجریان درآن کشورهاملزم به رعایت این دستورالعملها گشته اند.

درچنددهه اخیررسیدن به مقاومت فشاری بالادربتن ازاهداف

اصلی دست اندرکاران کارهای بتنی بوده است.براساس تعریف

موسسه بتن آمریکا،بتن بامقاومت بالابتنی است که دارای

مقاومت فشاری بالاتراز42MPA برای بتن ساخته شده

ازسنگدانه های سبک باشد.شایان ذکراست که اغلب آئین نامه های

بتن هنوزمقاومت فشاری بتن مورداستفاده درسازه ها

رابه 60mpa محدودمی کنند.البته اخیرابعضی ازآئین نامه های

بتن،تحت شرایطی تاحد105 mpa رانیزمجازمی شمارند.

مهم ترین عوامل محدودکننده حدبالایی

مقاومت این نوع بتن درآیین نامه هامواردزیراست:

1-بادرنظرگرفتن این موضوع که بیشترروابط وضوابط آیین نامه های

کنونی بتن برمبنای تحقیقات وتجربیات حاصل ازبتن های

دارای مقاومت زیر40mpa تدوین شده اند.هرچه مقاومت

بتن هابالاتررودتردیددرموردامکان پذیری تئوریک استفاده

ازروایط وضوابط پیش گفته درموردآنهاافزایش می یابد.

به عنوان نمونه درصورتی که همان روابط طراحی بتن های

معمولی رابه مکانیزم های تردشکن بتن های بامقاومت بالا

نظیرگسیختگی های برشی نیزتعمیم دهیم طرح حاصل

فاقدحاشیه امنیت سازه ای کافی خواهدبود.

انظیرگسیختگی های برشی نیزتعمیم دهیم طرح حاصل

فاقدحاشیه امنیت سازه ای کافی خواهدبود.

2-باافزایش مقاومت بتن ها،مشکلات عملی تامین شکل پذیری

مطلوب سازه هایی که باآن هاساخته می شوندبیشترمی شوند.

3-هرچندافزایش مقاومت فشاری بتن باعث بالاتررفتن مقاومت

کششی آن نیزمی شود،ولی این مقاومت فزونی یافته نیزنمی تواند

جایگزینی مطمئن برای میلگردیادیگرتسلیح کننده های بتن شود،

به ویژه اگراین موضوع رادرنظربگیریم که نسبت مقاومت

کششی به فشاری بتن های بامقاومت بالادرمقایسه بابتن های

معمولی تاحدودپنجاه درصدکاهش می یابد.