بتن هوشمندوگرمازاوضدانفجاری
بتن هوشمندوگرمازاوضدانفجاری
بتن هوشمندوگرمازاوضدانفجاری | مقاومت و فشردگی این نوع بتن
که از دانش علمی بسیار بالایی برخوردار بوده و در نوع خود
بی نظیر است، متناسب با شدت ضربه وارده به آن افزایش
می یابد. بتن هاي ضد انفجاري براي محافظت سازه هاي
مهم نظیر پالایشگاه ها، مراکز پتروشیمی و سایر تأسیسات
حیاتی نظیر سدها و آشیانه هاي هواپیمایی و نیروگاه ها
کاربرد داشته و داراي رفلکس دینامیکی بسیار بالایی در
مقابل ضربات وارده بوده، به طوري که مقاومت کششی
این نوع بتن در شرایط وجود ضربه تا 3 برابر مقاومت
فشاري آن بالا رفته و رواداري آن در
شرایط بمب هاي آتش زا بسیار عالی است.
با اجراي طرح بتن هوشمند گرمازا از یخ زدگی جاده ها
به ویژه پل ها جلوگیري می شود.در این طرح از
فنآوري نانو استفاده شده که بتن هاي خود تراکم الیافی،
جریان برق 24 ولت بین یک تا 50 درجه بتن را
گرم می کند. این فنآوري در نواحی سردسیر و
گردنه ها از یخ زدن و تخریب جاده ها جلوگیري می کند.
برف روبی و بازکردن جاده ها، پل ها و باند
فرودگاه هاي مسدود شده در اثر بارش برف در
زمستان، یکی از چالش هاي بزرگ در زمینه نگهداري
مسیرهاي ارتباطی در کشورهاي سردسیر و برف
خیز است که هزینه هاي زیادي را به سازمان هاي
راهداري تحمیل می کند. در همین زمینه به کمک
فناوري نانو، نوع جدیدي از بتن ابداع شده که به گونه اي
هوشمندانه و خودکار، ایمنی راه هاي بتنی را مورد
پایش قرار داده و در صورت لزوم مبادرت به یخ زدایی
از سطح راه می کند. براي تولید انرژي گرمایی و
همچنین افزایش قابلیت انتقال حرارتی بتن، از 4 نانو
ماده می توان استفاده کرد. نانو مواد 2TiO ،3O2Al ،3O2Fe و پارافین
حاوي نانوکپسول هاي پلیمري، قابل استفاده در بتن هاي
حرارت زا هستند. البته تنها به استفاده از این نانو ذرات در
بتن بسنده نمی شود، بلکه از الیاف فلزي نیز به منظور
توزیع یکنواخت و همگن حرارت در بتن استفاده می شود.
الیاف فلزي کارکردي چند منظوره دارند یعنی، هم
عهده دار انتقال حرارت هستند و هم تنش هاي حرارتی
را جذب می کنند، همچنین بر مقاومت کششی بتن می افزایند.
بتن رومی:
ساختمان هاي روم باستان سال هاي زیادي پابرجا
مانده اند، بنابراین باید در مورد متریالهاي ساختمانی
که آنها استفاده میکردند، بیشتر دانست .در حال حاضر،
محققان آزمایشگاه برکلی در دانشگاه کالیفرنیا به موفقیتی
در مورد راز ماندگاري این متریال( فرمول خاص
رومیان که در سففاخت بتن از آن استفاده می کردند،
دست یافتند. بر خلاف بتن هاي مدرن که در آن سیمان
پرتلند براي اتصال دانه ها استفاده میشود، رومیان از
مخلوط ملات سنگ آهک آتشفشانی که به طور مؤثرتر
و به شکل کریستال هایی در فضاي بین بتن منبسط
می شوند، استفاده می کردند. این عمل مانند کار میکرو
فیبرهاي موجود در بتنی بر پایه سیمان پرتلند است اما
در برابر خوردگی مقاومتر عمل می کند. این عمل
همچنین خطر میکرو ترک ها را در بتن در طول زمان
کاهش می دهد و به طور قابل توجهی
عمر بتن را ( 2000سال )افزایش می دهد.
دیدگاه ها :