بتن کفی چیست؟

بتن کفی چیست؟ | بتن گازي(کفی) ، نوعی بتن سبک هوادار است

که به وسیله ي تولید کف و افزودن آن به مخلوط پایه ي

حاوي ملات سیمان و یا ماسه و سیمان، تولید شده است.

این بتنِ خود متراکم و جریان پذیر، به دلیل سبکی،

بار زیادي را وارد نکرده، جاذب انرژي و در برابر

ضربه مقاوم است. بتن گازي در طول زلزله روان گرا

نشده و نشست پیدا نخواهد کرد؛ هم چنین یک جسم

پیوسته مستقل را تشکیل داده و بنابراین سبب انتقال

بارهاي جانبی به سازه هاي مجاور نخواهد شد. این

نوع بتنِ هوادار، هزینه هاي نگهداري و تعمیر را

کاهش داده و حمل و نقل آن نیز آسان است؛ ضمن

آن که به صورت هیبرید نیز قابل استفاده بوده و

در صورت لزوم، به راحتی قابل برداشت و برگشت پذیر است.

بتن گازي(کفی)، نوعی بتن سبک هوادار است

که با تزریق کف به داخل ملات سیمان و یا ماسه

و سیمان حاصل مـی شـود، لـذا حبـاب هاي هوا

به صورت یکنواخت در سراسر ملات توزیع

می شوند، در نتیجه حجم بتن تا%80 افـزایش

یافتـه و بـتن سـبک وزن حاصـل مـی شـود .

استفاده از بتن گازي ابتدا به امور غیرسازه اي

از قبیل پر کردن حفرات، عایق حرارتی، مستهلک

کننده صدا، پر کردن ترانشه ها و تثبیـت راه هـا

محدود شده بود، اما پیشرفت مواد کف زا و

تجهیزات تولید بتن گازي، پایداري کف و مقاومت

فشاري بتن را را افـزایش داده و ایـن امکـان را

فراهم آورده است که از بتن گازي

در کاربردهاي سازه اي نیز استفاده شود.

در این نوشتار که از نقطه نظر هدف، پژوهشی

کاربردي است و بر اساس مطالعات کتابخانه اي

پیرامون مبحث بتن هاي سبک و نوع خاص

بتن گازي(کفی) و هم چنین مباحث مربوط به

لزوم توجه به حفاظت از بناهاي تاریخی، انجام

گرفته است، ضمن رویکردي علمی به ماده ي 65 کنگره ي

آتن(1931.م):” ارزش هاي معماري می باید

محافظت شوند، چه آن گاه که صحبت از بناهاي

منفرد به میان می آید و چه زمانی که

هسته هاي کامل شهري مورد نظرند.

به طور ویژه به ماده ي 10کنگره ي و نیز(1964.م)

اشاره می شود:” در مواقعی که تشخیص داده شود

که فنون گذشته براي مرمت نامناسب است، عملیات

استحکامی را می توان با استفاده از جدیدترین وسایل

و فنونی که براي حفظ و استقامت بنا لازم

تشخیص داده شده اند، انجام داد.

اهمیت این نوشتار آن جا آشکار می شود که از لزوم

محافظت از بناهاي تاریخی به عنوان بخشی از

هویت فرهنگی خود، آگاهی یابیم  همان طور که

یوکیلهتو در بخشی از کتاب خود با

نام”تاریخ حفاظت معماري” و از قول پیترو گاتزول

 می نویسد:”مجموعه اموالی که به تاریخ فرهنگی

مربوط می شوند، میراث فرهنگی یک ملّت را تشکیل

می دهند. این خود به منزله ي انتقال توجه از

معیارهاي مربوط به صیانت از اشیاي برخوردار

از اهمیت زیاد به معیارهاي مربوط به حفاظت

از اشیاي منفرد، محیط هاي شهري و منظره است

که درکنار هم تشکیل دهنده ي یک فرهنگ، باعث

وقوع یک تحول شگرف یا یک رویداد مهم قلمداد می شوند