معماری سبزوپایدار

13 ژانویه 2020 Hadis بلوک هبلکس

معماری سبزوپایدار | مهم ترین موضوعات مطرح شده در

معماری سبز، صرفه جویی در مصرف انرژی، مسائل جهانی

زیست محیطی، بهینه سازی پروسه تولید مصالح و بهره گیری

از اصول معماری محلی و بومی می باشد. در معماری سبز،

ساخت وساز می بایست در مناطق توسعه یافته صورت گیرد

و امکان دسترسی به حمل و نقل عمومی، مسیرهای دوچرخه

و دسترسی افراد پیاده به خدمات اساسی فراهم گردد. همچنین

مناطق دست نخورده و بکر باید حفظ گردد و استقرار ساختمان ها

با به حداقل رساندن فشردگی محیطی صورت گیرد. از دیگر

ویژگی های معماری سبز، طراحی پروژه ها و نقشه های

چند منظوره، بهره برداری از گیاهان بومی و

اقلیمی و بازسازی ساختمان های قدیمی می باشد

به طور کلی معماری سبز بر مبنای چهار اصل استوار است:

حفاظت از انرژی آب و باد و سایر منابع طبیعی

تأمین سلامت محیط زیست

رشد اقتصاد

ارائه کیفیت بالایی از زندگی برای شهروندان

این اصول زیر مجموعهای از سه عامل ساختاری و مؤثر

در معماری پایدار یعنی جغرافیا، فرهنگ و معماری

بومی می باشند. همچنین می توان اصول

معماری سبز را به شرح زیر برشمرد:

کاهش استفاده از منابع جدید:استفاده

مجدد از مصالح بازیافت شده

درك محیط : طراحی اقلیمی

ارتباط با طبیعت

درك تأثیرات محیطی : ارزیابی انرژی مصرفی،

مصالح سبز و قابل بازیافت، تکنیک ساختمان سازی

 احترام به کاربران : توجه به نیازهای انسانی و نیروی کار

ایجاد روند مشارکتی در طراحی

درك مردم:شناخت فرهنگ، دین، نژاد و …

کل گرایی : توجه به شکل پایدار محیط شهری

در طراحی ساختمان های منفرد

بهترین فرآیند در طراحی ساختمان در بعد جهانی،

معماری سبز برای محیط های مصنوع و انسان ساخت است؛

به گونه ای که تمام منابع وارده به ساختمان، مصالح آن،

سوخت یا اشیای مورد استفاده ساکنان

ساختمان براساس معماری پایدار باشند.

شاخصه های معماری پایدار:

اولین بار شاخصهای معماری پایدار توسط سیستم های

ارزیابی تدوین شدند. شاخص های ارزیابی، انتظارات

و نحوه امتیازدهی در میان این سیستم های ارزیابی با

توجه به تعریف پایداری و یا اولویت بندی شاخص ها،

متفاوت می باشند. این شاخص ها از الزامات مورد نیاز

شامل فرآیند انتخاب سایت، عملکرد زیست محیطی ساختمان،

مصرف انرژی، استفاده بهینه از منابع آب، کیفیت هوای

داخل بنا، مواد ساختمانی و راحتی ساکنان تشکیل شده اند.

بیشتر سیستم های ارزیابی شامل هر دو گروه پیش نیازها

یا معیارهای اجباری و معیارهای اختیاری می باشند.

شاخص های ارزیابی در بسیاری از این سیستم ها در طول

زمان تغییر یافته اند. در حالی که در این سیستم ها مصرف

انرژی در اولویت اول قرار داشته، به تدریج معیارهای

دیگر هم وارد شده و نقش مهمی ایفا نموده اند.

شورای ساختمان سازی سبز ایالات متحده شورای

متولی تهیه LEED توضیح میدهد که این تغییرات با

توجه به فن آوری های جدید و

اولویت های فوری زمانه توجیه می شود.